büyük çocuk olmanın baskısıyla yaşayan bana öyle bir dokundu ki bu yazı. sanki varlığına öyle bir alıştığım, benimle bütünleşmiş bir yaraya tuz basılmış da hatırlatılmış gibi oldum. benim için tüm bu yetersizlik hissinin, başarısızlık kaygısının altındaki en temel sebep bu belki de. ama küçük bir zarın üstündeki küçük bir rakama yenilmeyeceğim, yenilmeyelim. 🫶🏻
Çok fazla zaman altı gelmemesinden öylesine korktuğum zarlar olduki sımsıkı tutup bırakmak istemedim onları ve zaman geçtikçe o zarların benim oyunumun zarları olmadığını anlamaya başladım galiba büyük çocuk olduğunda ve insanlar sana senin için değilde senin olanlar için yaklaştığında o oyunun ne oyunu olduğunun pek bir önemi olmamaya başlıyor. Ama galiba o zardaki sayıların altında kalmamayı öğrenmek hata yapma şansı verilmemiş kendimize karşı sorumluluğumuz. Ve yazında kendime ait çokça şey buldum ellerine sağlık🫶🏻🫶🏻
Zarın kaç geldiğinin bir önemi yok, altı geldiyse ne güzel gelmediyse getirmenin bir yolunu bulmalısın bulamıyorsan da bulana kadar denemelisin sen en büyük çocuksun çünkü.
Gözlerim doldu, bende öyle bir yaraya dokundu ki bu yazı... Çocuk olmadan yetişkin olan, "büyümüş de küçülmüş" tüm büyük çocuklar bir özrü hak ediyor. 🫶
büyük çocuk olmanın baskısıyla yaşayan bana öyle bir dokundu ki bu yazı. sanki varlığına öyle bir alıştığım, benimle bütünleşmiş bir yaraya tuz basılmış da hatırlatılmış gibi oldum. benim için tüm bu yetersizlik hissinin, başarısızlık kaygısının altındaki en temel sebep bu belki de. ama küçük bir zarın üstündeki küçük bir rakama yenilmeyeceğim, yenilmeyelim. 🫶🏻
kendi zarımızı bizim belirlediğimiz günlere <3
yazin cok guzel ama bu bence sadece buyuk cocuklarin degil buyuk cocuk hissedenlerinde kaderi
büyüklük hiç büyüyememekmiş aslında. Sürekli güçlü olmaya çalışırken içindeki çocuğu büyütemeyen bir yetişkin olmakmış.
teşekkür ederim <3
cok haklisin🩷
sadece ailenin degil anne ve baba tarafının en buyuk torunu olaraktan, ben zarımın 7 gelmesini istiyorum🫠
gerekli çalışmlara başlıyorum hemen 🫵🏻
Çok fazla zaman altı gelmemesinden öylesine korktuğum zarlar olduki sımsıkı tutup bırakmak istemedim onları ve zaman geçtikçe o zarların benim oyunumun zarları olmadığını anlamaya başladım galiba büyük çocuk olduğunda ve insanlar sana senin için değilde senin olanlar için yaklaştığında o oyunun ne oyunu olduğunun pek bir önemi olmamaya başlıyor. Ama galiba o zardaki sayıların altında kalmamayı öğrenmek hata yapma şansı verilmemiş kendimize karşı sorumluluğumuz. Ve yazında kendime ait çokça şey buldum ellerine sağlık🫶🏻🫶🏻
teşekkür ederimm <3 zarı bizim belirleyeceğimiz günlere🌟
Çok daha fazla okunmayı hak ediyor 🥹
🥺🥺🥺
Zarın kaç geldiğinin bir önemi yok, altı geldiyse ne güzel gelmediyse getirmenin bir yolunu bulmalısın bulamıyorsan da bulana kadar denemelisin sen en büyük çocuksun çünkü.
Çok güzel yazılmış ellerine sağlık 🫶🫶
teşekkür ederimm🫶🏻
öyle gerçekten :’)
Gözlerim doldu, bende öyle bir yaraya dokundu ki bu yazı... Çocuk olmadan yetişkin olan, "büyümüş de küçülmüş" tüm büyük çocuklar bir özrü hak ediyor. 🫶